Hutututu I

Informacje

Czas: od 10 do 30 minut oraz od 30 do 60 minut
Miejsce: Boisko, Podwórko, oraz Polana
Pora dnia: Dzień
Ilość uczestników: od 6 do 10 osób oraz od 10 do 16 osób
Rodzaj uczestników: Chłopcy oraz Dziewczyny
Stopień trudności: Łatwa

Gra rozgrywana jest na stosunkowo małym boisku podzielonym na dwie równe części — powinno wystarczyć 5 x 10 metry na każdej połowie. Graczy dzielimy na dwie jednakowo silne drużyny, ale ten podział nie jest bardzo ważny, ponieważ po prostu może się zmienić.

Drużynę na zmianę wysyłają jednego ze swoich członków na polowanie na terytorium wroga. Łowca może być tylko jeden i powinno być wiadomo kto nim jest. Wszyscy zawodnicy drużyny przeciwnej, których łowca dotknął zostają przeniesieni do drużyny przeciwnej, chyba, że łowca nie wrócił po polowaniu na swoją połowę. Łowca może przebywać tak długo na terytorium wroga jak jest w stanie wypowiedzieć „hutututututututu…” na jednym oddechu — nie wolno w czasie wypowiadania „tutututu…” zaczerpnąć powietrza.

Jeżeli łowcy zabraknie oddechu (na przykład leży zablokowany przez przeciwników albo zostaje przytrzymany za ręce przez nich), wtedy zostaje uwięziony i pozostaje w drużynie przeciwnej. Osoby, które zostały dotknięte przez łowcę wtedy nie przechodzą do drużyny przeciwnej i są traktowane jakby nie były dotknięte. Jeżeli jednak łowca wypowiadając „hututututu” dotknie nawet najmniejszą częścią ciała (np. wskazujący palec) połowy swojej drużyny, wtedy łowca powraca na swoją połowę (mimo przytrzymywania przez innych), a wszystkie dotknięte przez niego osoby również dołączają do drużyny przeciwnej.

Jeżeli łowca na terytorium wroga zostanie złapany przez przeciwników, ale uda mu się wyrwać z ich uścisku i wrócić na swoją połowę, wtedy wszystkie osoby, które dotknęły łowcy przechodzą do drużyny przeciwnika.

Uwagi

• Nie wolno chwytać za ubrania, ani za głowę, osoba, która dopuści się takiego czynu odpada z gry.
• W grę najlepiej grać bez koszulek (w przypadku chłopaków), wtedy uniknie się ewentualnych szarpnięć za ubranie, gdyż gra jest kontaktowa.
• Osoba, która wykroczy za pole gry również odpada.
• Teren gry najlepiej wyznaczyć liną na trawie tworząc dwa prostokąty jednakowych wymiarów. Wielkość pola należy dostosować do ilości uczestników.