12 lutego 1989 roku w Warszawie spotkało się 51 przedstawicieli środowisk harcerskich z całej Polski, aby porozmawiać o przyszłości ruchu harcerskiego.
Po burzliwej dyskusji podjęta została decyzja o założeniu Związku Harcerstwa Rzeczypospolitej. Kolejne spotkanie odbyło się 25 lutego z udziałem dwustu delegatów z środowisk z całej Polski, na którym przyjęto uchwałę o powołaniu Związku Harcerstwa Rzeczypospolitej.
„Najlepiej pamiętam atmosferę tamtych spotkań. To przede wszystkim ogromny entuzjazm i radość, że nareszcie tworzymy coś nowego, oficjalnego, legalnego. Radość, że robimy to razem – instruktorki i instruktorzy z wielu ośrodków i organizacji harcerskich w Polsce i że my instruktorzy ZHP mamy szansę na wyjście z sytuacji podwójnej moralności, kiedy to działamy i wychowujemy młodych w organizacji, której aktualnych praw i przepisów nie akceptujemy i od wielu już lat nie przestrzegamy” — powiedziała hm. Monika Figel, członkini komitetu założycielskiego ZHR.
„Pamiętam też obawy i lęki jakie temu entuzjazmowi towarzyszyły. Z jednej strony były to obawy związane z sytuacją zewnętrzną wobec Harcerstwa i presja jaką ta sytuacja wywierała na nas i na nasze decyzje – czy to już teraz? Czy to nie za wcześnie? Zbliżał się Okrągły Stół i Zjazd ZHP. Chcieliśmy być by na nich w widoczny sposób pojawił się nasz głos” — dodała hm. Figel.
Dziś Związek Harcerstwa Rzeczypospolitej liczy ponad osiemnaście tysięcy członków i jest jedną z największych organizacji wychowawczych w Kraju.
